775 New York Ave, Brooklyn, NY 11203
Looking for a quality and affordable builder for your next project?
We are happy to meet you during our working hours. Please make an appointment.
Tο αστεροσκοπείο της Ελληνογερμανικής Αγωγής ξεκίνησε να λειτουργεί τον Ιανουάριο του 2007. Φιλοξενεί ένα ρομποτικό τηλεσκόπιο MEADE LX200R διαμέτρου 40 εκ., που διαθέτει εξελιγμένο οπτικό σύστημα Schmidt-Cassegrain εφάμιλλο αυτών που χρησιμοποιούνται στα σύγχρονα αστεροσκοπεία. Η εστιακή του απόσταση είναι 4,064 μέτρα (f/10). Περιλαμβάνει κατάλογο 145.000 ουρανίων αντικειμένων, ενώ για τον ακριβή του προσανατολισμό χρησιμοποιείται δέκτης GPS 16 καναλιών. Το τηλεσκόπιο εδράζεται σε επιβλητικό θόλο διαμέτρου 6,3 μέτρων και ύψους 12 μέτρων. Παράλληλα, το αστεροσκοπείο διαθέτει ένα στόλο μικρότερων τηλεσκοπίων συμπεριλαμβανομένων δύο χρωμοσφαιρικών ηλιακών τηλεσκοπίων και σύστημα καμερών για φωτομετρία και αστροφωτογραφία.
H θέση του Αστεροσκοπείου εντός των εγκαταστάσεων ενός σχολείου δίνει στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές αλλά και στο ευρύ κοινό τη μοναδική δυνατότητα να εμπλακούν ενεργά με την επιστήμη της Αστρονομίας, τόσο μέσα από στοχευμένες εκπαιδευτικές και επιμορφωτικές δράσεις όσο και από δράσεις διάχυσης της επιστήμης, ενώ παράλληλα το τηλεσκόπιο αξιοποιείται για ερευνητικούς σκοπούς. Το Αστεροσκοπείο είναι βελτιστοποιημένο για παρατήρηση αντικειμένων του Ηλιακού συστήματος (πλανήτες, σελήνη) και Ήλιου (με τα ηλιακά τηλεσκόπια), αλλά και για την παρατήρηση ανοικτών και σφαιρωτών σμηνών και την παρατήρηση νεφελωμάτων.
Απέχει 380.000 χιλιόμετρα από τη Γη. Η παρατήρησή της είναι πιο ενδιαφέρουσα, όταν γίνεται αρκετές μέρες πριν ή μετά την πανσέληνο, όταν είναι σε φάση 1ου ή 3ου τετάρτου (μισοφέγγαρο). Τότε, οι σκιές στους κρατήρες και τα όρη της Σελήνης είναι μεγαλύτερες και δίνουν μία εντυπωσιακή τρισδιάστατη αίσθηση βάθους.
Είναι δυνατή η παρατήρηση όλων των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος. Χαρακτηριστικά αναφέρονται οι παρακάτω:
Η διάμετρός της είναι περίπου 9/10 της διαμέτρου της Γης. Κατά τη διάρκεια της περιφοράς της γύρω από τον Ήλιο, μπορείτε να δείτε τις φάσεις της (“άδεισμα”, “γέμισμα”), όπως αυτές της Σελήνης. Η Αφροδίτη εμφανίζεται λευκή, καθώς οι ακτίνες φωτός του Ήλιου ανακλώνται από τα σύννεφα που καλύπτουν ολόκληρη την επιφάνειά της.
Η διάμετρός του είναι περίπου η μισή της Γης. Φαίνεται σαν ένας κόκκινος-πορτοκαλί δίσκος με σκοτεινές και φωτεινές περιοχές. Στους πόλους του Άρη μπορούμε να δούμε περιοχές πάγου, όπως αυτές της Γης στην Αρκτική και Ανταρκτική. Κάθε δύο χρόνια, όταν ο Άρης είναι πιο κοντά στη Γη, μπορούμε να δούμε περισσότερες λεπτομέρειες στην επιφάνειά του.
Είναι ο μεγαλύτερος πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος. Η διάμετρός του είναι 11 φορές μεγαλύτερη της γήινης. Φαίνεται σαν ένας δίσκος με σκούρες και φωτεινές λωρίδες κατά μήκος της επιφάνειάς του. Οι λωρίδες αυτές είναι σύννεφα στην ατμόσφαιρά του. Τέσσερις από τους δορυφόρους του (Ιώ, Ευρώπη, Γανυμήδης, Καλλιστώ) είναι ορατοί σαν φωτεινά σημεία. Τους λαμπρούς αυτούς δορυφόρους του Δία είχε παρατηρήσει πρώτος ο Γαλιλαίος το 1610.
Η διάμετρός του είναι 9 φορές μεγαλύτερη της διαμέτρου της Γης. Η παρατήρηση του Κρόνου με τηλεσκόπιο αποτελεί ένα πανέμορφο θέαμα. Οι χαρακτηριστικοί δακτύλιοι που περιβάλλουν τον πλανήτη, δίνουν την αίσθηση του τρισδιάστατου σφαιρικού αντικειμένου. Με το τηλεσκόπιο είναι ορατή μία ζώνη που διαχωρίζει τους δακτυλίους, η οποία ονομάζεται διαίρεση Cassini. Πέντε από τους δορυφόρους του Κρόνου, η Ρέα, η Διόνη, η Τηθύς, ο Εγκέλαδος και, ο μεγαλύτερος όλων, ο Τιτάνας, είναι ορατοί κοντά στον πλανήτη.
Όλα τα άστρα που βλέπουμε με γυμνό μάτι, είναι στην ουσία αντικείμενα σαν τον Ήλιο μας, αυτόφωτα. Λόγω της τεράστιας απόστασής τους από το ηλιακό μας σύστημα, όλα τα άστρα εμφανίζονται σαν φωτεινά σημεία, ανεξάρτητα από το μέγεθος του τηλεσκοπίου.
Πρόκειται για τεραστίων διαστάσεων μεσοαστρικά νέφη από αέρια και σκόνη που βρίσκονται στο γαλαξία μας αλλά και σε κάθε σπειροειδή γαλαξία, τα οποία αποτελούν εν δυνάμει περιοχές αστρογένεσης. Με τη συμπύκνωσή τους λόγω της βαρύτητας δημιουργούνται τα αστέρια. Ένα από τα εντυπωσιακότερα είναι το Νεφέλωμα του Ωρίωνα (Μ42), που απέχει 1.600 έτη φωτός από τη Γη.
Πρόκειται για άστρα στο προτελευταίο στάδιο της ζωής τους, πριν από την τελική τους κατάληξη σε λευκούς νάνους. Το εξωτερικό κέλυφος αέριας ατμόσφαιρας που είχε αποβληθεί από τα άστρα σε προηγούμενη φάση της ζωής τους, ιονίζεται από τους λευκούς νάνους στον πυρήνα και ακτινοβολούν. Η ονομασία δόθηκε, διότι, όταν παρατηρούμε τα νεφελώματα αυτά με τηλεσκόπιο, συνήθως έχουν μορφή δίσκου, όπως και οι πλανήτες. Χίλια μόνο πλανητικά νεφελώματα έχουν ανακαλυφθεί μέχρι τώρα, καθώς η διάρκεια της ζωής τους είναι σχετικά μικρή. Μέσα σε 50.000 χρόνια τα αέρια αυτά διασκορπίζονται στο διάστημα. Χαρακτηριστικό είναι το πλανητικό νεφέλωμα Μ57 στον αστερισμό της Λύρας.
Τα Ανοικτά Αστρικά Σμήνη αποτελούνται από πάρα πολλά νεαρά αστέρια, πρόσφατα σχηματισμένα από το ίδιο μεσοαστρικό νεφέλωμα. Ένα από αυτά είναι και η γνωστή μας “Πούλια” (Πλειάδες – Μ45), που απέχει 410 έτη φωτός από τη Γη.
Τα Σφαιρωτά Αστρικά Σμήνη αποτελούνται από αρκετές χιλιάδες έως αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες αστέρια που έχουν βαρυτική συνοχή. Η διάταξή τους στο χώρο είναι σφαιρική και η κατανομή τους είναι πυκνή στον πυρήνα του σμήνους και βαθμιαία πιο αραιή στην περιφέρεια. Αποτελούν ένα πανέμορφο θέαμα στο τηλεσκόπιο. Τα πιο γνωστά είναι το Μέγα Σφαιρωτό Σμήνος του Ηρακλέους (Μ13) με 500.000 αστέρια, και το Ωμέγα του Κενταύρου, με περίπου 1.000.000 άστρα.
Οι γαλαξίες είναι μεγάλες συγκεντρώσεις εκατοντάδων δισεκατομμυρίων άστρων, που αποτελούν μια ενότητα και περιφέρονται γύρω από το κοινό κέντρο μάζας λόγω βαρύτητας. Τα δύο κυριότερα είδη γαλαξιών είναι οι σπειροειδείς γαλαξίες, όπως ο δικός μας, που περιέχουν επίσης και πολλά νεφελώματα και αστρικά σμήνη, και οι ελλειπτικοί γαλαξίες, που έχουν διαστάσεις είτε νάνου είτε γίγαντα. Ο γαλαξίας της Ανδρομέδας (Μ31) είναι ο πλησιέστερος μεγάλος σπειροειδής γαλαξίας και απέχει 2,2 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη.